Proszę opisać zasady zakładania i pomiaru pomiarowej osnowy sytuacyjnej w postaci sieci punktów wyznaczonych metodą precyzyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS.
Przy zakładaniu osnów pomiarowych należy zadbać o osiągnięcie ich wymaganej dokładności:
Średni błąd położenia poziomej osnowy pomiarowej względem najbliższej poziomej osnowy geodezyjnej nie większy niż 0,10m;
Średni błąd położenia wysokościowej osnowy pomiarowej względem wysokościowej osnowy geodezyjnej nie większy niż 0,05m, a w przypadku wykorzystania jej do pomiaru kanalizacji nie większy niż 0,02m.
W związku z powyższymi wymaganiami dokładnościowymi dopuszczalne jest zakładanie osnowy GNSS przy użyciu technik pomiarowych statycznej, szybkiej statycznej, RTK i RTN. Niemniej jednak przy zakładaniu wysokościowej osnowy pomiarowej pod pomiar kanalizacji wymagana jest większa dokładność niż deklaruje ASG-EUPOS dla RTK i RTN (błąd średni wyznaczenia pozycji wysokościowo 0,05m i 0,03m sytuacyjnie), dlatego należy wykonać dowiązanie wysokościowe takich punktów w celu zwiększenia dokładności wyznaczenia wysokości osnowy pomiarowej.
Zaloguj się i wykup dostęp aby odblokować pozostałą części artykułu.
czuczu odpowiedział w temacie:#2842014/07/07 14:02
rozp. w sprawie standardów 17.1.2, 19, potem 8 - 14
Eliza_S odpowiedział w temacie:#2892014/07/07 19:17
Przy zakładaniu osnów pomiarowych należy zadbać o osiągnięcie ich wymaganej dokładności:
Średni błąd położenia poziomej osnowy pomiarowej względem najbliższej poziomej osnowy geodezyjnej nie większy niż 0,01m
Średni błąd położenia wysokościowej osnowy pomiarowej względem wysokościowej osnowy geodezyjnej nie większy niż 0,05m, a w przypadku wykorzystania jej do pomiaru kanalizacji nie większy niż 0,02m.
W związku z powyższymi wymaganiami dokładnościowymi dopuszczalne jest zakładanie osnowy GNSS przy użyciu technik pomiarowych statycznej, szybkiej statycznej, RTK i RTN. Niemniej jednak przy zakładaniu wysokościowej osnowy pomiarowej pod pomiar kanalizacji wymagana jest większa dokładność niż deklaruje ASG-EUPOS dla RTK i RTN (błąd średni wyznaczenia pozycji wysokościowo 0,05m i 0,03m sytuacyjnie), dlatego należy wykonać dowiązanie wysokościowe takich punktów w celu zwiększenia dokładności wyznaczenia wysokości osnowy pomiarowej.
Osnowa pomiarowa jeśli nie stanowi trwałych jednoznacznych elementów sytuacyjnych podlega markowaniu (palik, rurka, bolec etc.).
Dla punktów osnowy pomiarowej należy zapewnić:
• Wielopunktowe nawiązanie do punktów poziomej osnowy geodezyjnej - dla GNSS nawiązaniem są stacje bazowe (referencyjne)
• Co najmniej dwukrotny pomiar każdego mierzonego elementu – pomiar dwukrotny odbiornikiem na punkcie osnowy pomiarowej
• Wykonanie obserwacji nadliczbowych – na podstawie obserwacji nadliczbowych otrzymujemy deklarowany błąd położenia w raporcie GNSS
• Wykonanie pomiarów wektorów przestrzennych
Dane obserwacyjne dotyczące osnowy pomiarowej podlegają wyrównaniu metodą najmniejszych kwadratów w układzie sieci jednorzędowej.
Wysokości osnowy pomiarowej podlegające wyznaczeniu metodą niwelacji satelitarnej podlegają transformacji do systemu wysokości normalnych.
Podstawa prawna:
Rozporządzenie MSWiA z dnia 9 listopada 2011 r. Par. 2.18-21,9,16,17.2,18.1,19,23,27
BORISS odpowiedział w temacie:#3302014/07/18 22:16
zakładanie osnowy pomiarowej powinien być wykonywany na dwie niezależne stacje czy też sieci(?) referencyjne a różnice współżędnych nie powinny przekraczać +/- 0,05m dla współrzędnych poziomych oraz +/- 0,07m dla wysokości. Nie wliczając do tego warunków pomiaru: pomiar w trybie precyzyjnym RTK(fixed), minimum 5 satelitów, odbiornik powinien wyznaczać pozycję w oparciu o satelity znajdujące się powyżej 10 stopni, nad horyzontem oraz odbiornik powinien wyznaczać pozycję wartości współczynnika PDOP mniejszy nią 6,0, plus warunki nie sprzyjające pomiarowi....
źródło: zalecenia techniczne głównego geodety kraju
lukasz09 odpowiedział w temacie:#4582014/11/26 08:51
