W jakich przypadkach i gdzie należy zastosować poniżej podane znaki jako cele lub stanowiska pomiarowe przy geodezyjnej obsłudze inwestycji?
- rura z pazurami oraz skrzydełkami stabilizującymi,
- słup obserwacyjny,
- palik drewniany z gwoździem,
- punkty znakowane za pomocą ołówka o grubości linii do 0,5 mm.
Proszę uzasadnić odpowiedź.
- punkt poziomej osnowy podstawowej lub sieci reperów, szczególnie przy długo trwającej budowie oraz w rejonie przemarzania gruntów. W skalistym podłożu używać twardej stali, a ponadto pierwsze 0,5 m otworu wykopać z użyciem wiertni do słupów,
- punkt osnowy podstawowej (można w nim umieszczać reper) na obiekcie o długim okresie budowy wykorzystywany do tyczenia oraz pomiarów odkształceń. Lokalizacja poza wpływem odkształceń i z daleka od ruchu kołowego,
- punkt do zaznaczania linii budowy, lica ściany, punktów narożnych, robót ziemnych. Krótki okres trwałości. Może okazać się nieprzydatny w przypadku zamarzniętego gruntu,
- punkty osi lub punkty odpionowane, bądź pomocnicze oraz zaznaczenia wysokości dla długości celowych nie przekraczających 50 m. Krótki okres trwałości. Często obwiedzione farbą lub lubryką, czego nie zaleca się stosować na elementach wykończonych.
Podstawa prawna:
- PN-ISO 4463-2:2001 Metody pomiarowe w budownictwie. Tyczenie i pomiar - Cele i stanowiska pomiarowe.
- Wytyczne techniczne G-3.1: 2007 Pomiary i opracowania realizacyjne Waz z załącznikami §15.
- Wytyczne techniczne G-3.1 Osnowy realizacyjne (wyd, 1983 r.) §22.
- Wytyczne techniczne G-1.9 Katalog znaków geodezyjnych oraz zasady stabilizacji punktów
