Art. 2 p. 8a pgik: operacie opisowo-kartograficznym - rozumie się przez to bazę danych ewidencyjnych, utworzoną z wykorzystaniem wyników prac geodezyjnych wykonanych w procesie modernizacji ewidencji gruntów i budynków, oraz utworzone na podstawie danych tej bazy rejestry, kartoteki oraz mapę ewidencyjną.
ALE TAKŻE
§19 ust. 1 rozp. egib: Założenie ewidencji polega na wykonaniu czynności technicznych i administracyjnych mających na celu: 1) utworzenie operatu ewidencyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1 ustawy; 2) wykonanie operatu opisowo-kartograficznego, na który składają się raporty obrazujące dane ewidencyjne w momencie zakładania ewidencji.
CZYLI
Operat opisowo-kartograficzny wchodzi w skład operatu ewidencyjnego (na etapie założenia egib oraz modernizacji). Drugą częścią operatu ewidencyjnego jest operat geodezyjno-prawny, który jest zbiorem dowodów na podstawie których dokonano wpisów dotyczących danych ewidencyjnych.
Operat opisowo-kartograficzny składa się z raportów obrazujących dane ewidencyjne. Raporty podstawowe (§22 egib): 1) rejestr gruntów; 2) rejestr budynków; 3) rejestr lokali; 4) kartotekę budynków; 5) kartotekę lokali; 6) mapę ewidencyjną. Raporty pomocnicze (§29 egib): 1) zestawienie gruntów; 2) wykaz gruntów; 3) wykaz budynków; 4) wykaz lokali; 5) wykaz działek ewidencyjnych; 6) wykazy: a) podmiotów ewidencyjnych; b) osób, jednostek organizacyjnych i organów, o których mowa w § 11 ust. 1 pkt 1; c) dzierżawców gruntów.
To właśnie projekt operatu opisowo-kartograficznego przedkłada się do wglądu zainteresowanym stronom. Podczas zakładania ewidencji, jak również jej modernizacji.
Treść mapy ewidencyjnej (§28 egib): 1) granice: państwa, jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, jednostek ewidencyjnych, obrębów, działek ewidencyjnych; 2) oznaczenia punktów granicznych, z wyróżnieniem punktów, których położenie określone zostało w odpowiednim trybie i z wymaganą dokładnością, a spośród nich - punktów trwale stabilizowanych w terenie; 3) kontury użytków gruntowych i ich oznaczenia; 4) kontury klasyfikacyjne i ich oznaczenia; 5) kontury budynków i bloki budynków; 6) numery działek ewidencyjnych; 8) dane opisowo-informacyjne, a w szczególności: a) nazwy jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa; b) oznaczenia jednostki ewidencyjnej i obrębu; c) nazwy ulic, placów, uroczysk, cieków, zbiorników wodnych i innych obiektów fizjograficznych; d) numery dróg publicznych nadane na podstawie przepisów o drogach publicznych; e) numery porządkowe i ewidencyjne budynków; f) literowe oznaczenia funkcji budynków; g) numery najwyższych kondygnacji budynków naziemnych albo najniższych kondygnacji budynków podziemnych; h) numery najwyższych kondygnacji bloków budynków nadziemnych lub numery najniższych kondygnacji bloków budynków podziemnych, jeżeli takie bloki zostały wyodrębnione; 9) nazwy zespołów urbanistycznych, przysiółków i niw.
Treścią mapy w postaci nieelektronicznej są dodatkowo: 1) siatka krzyży; 2) współrzędne prostokątne płaskie co najmniej dwóch skrajnych krzyży; 3) opis zawierający: a) nazwę: „Mapa ewidencyjna”; b) skalę mapy; c) numer arkusza ewidencyjnego; d) nazwę województwa, powiatu i gminy; e) nazwę jednostki ewidencyjnej i jej identyfikator; f) nazwę obrębu ewidencyjnego i jego identyfikator lub tylko identyfikator - w przypadku gdy obręb nie ma nazwy; 4) schemat podziału obrębu ewidencyjnego na arkusze ewidencyjne.
Do opracowania mapy ewidencyjnej stosuje się odpowiednie standardy techniczne dla mapy zasadniczej (rozp. ws mapy).
Mapę ewidencyjną sporządza się w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000.